bewail வருந்து varuntu (varundu) (3 intr) express sorrow (for); feel sorry (for); bemoan
Usage:
அந்த வேலை கிடைக்கவில்லை என்று நான் வருந்தினேன் anta vēlai kiṭaikkavillai eṉṟu nāṉ varuntiṉēṉ anda veele keḍekkaleṇṇu naan varunduneen I was bewailing the fact that I didn't get that job.
lament வருந்து varuntu (varundu) (3 intr) regret; sorrow; grieve; feel bad or sad about
Usage:
அவள் முடிந்துபோன இளமைக் காலத்தை நினைத்து வருந்திக்கொண்டிருக்கிறாள் avaḷ muṭintupōṉa iḷamaik kālattai niṉaittu varuntikkoṇṭirukkiṟāḷ ava muḍinjupoona eḷame kaalatte nenecci varundikkiṭṭurukkaa She laments [the bygone] days of her youth.
Synonyms:
விசநப்பட்டுக்கொண்டே இரு (7 intr) (visanappaṭṭukkiṭṭee iru) அழு (1 intr) (aṛu)
regret வருந்து varuntu (varundu) (3 intr) commiserate; feel or express sorrow or distress over s.t.; feel contrite about, feel remorse about/for, be remorseful about, rue, repent (of), feel repentant about, be regretful at/about
Usage:
அரசன் போரின் தோல்வியை நினைத்து வருந்தாத நாளே இல்லை aracaṉ pōriṉ tōlviyai niṉaittu varuntāta nāḷē illai arasan poor toolviye neneccu varundaada naaḷe ille Not a single day goes by when the king does not regret the defeat in the war.
Synonyms:
வருத்தப்படு (4 intr) (varuttappaḍu)